<p><br><br>---------- Forwarded message ----------<br><span class="gmail_quote">From: <b class="gmail_sendername">Somsak Jeamteerasakul</b> <<a href="mailto:somsakjeam@gmail.com">somsakjeam@gmail.com</a>><br>Date: May 25, 2009 12:30 AM</span></p>
<p><span class="gmail_quote"></span> </p>
<div>จากกระทู้ที่นี่</div>
<div><a onclick="return top.js.OpenExtLink(window,event,this)" href="http://www.sameskybooks.org/board/index.php?showtopic=31333" target="_blank">http://www.sameskybooks.org/board/index.php?showtopic=31333</a></div>
<div>หรือที่นี่</div>
<div><a onclick="return top.js.OpenExtLink(window,event,this)" href="http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=804826" target="_blank">http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=804826</a></div>
<div> </div>
<div> </div>
<div> </div>
<div>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">(<span lang="TH">พรีวิว) ข้อมูลใหม่กรณีสวรรคต : หลวงธำรงระบุชัด ผลการสอบสวน ใครคือผู้ต้องสงสัยที่แท้จริง</span></span></b></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล</span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">ภาควิชาประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์</span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">ผมเริ่มศึกษากรณีสวรรคตอย่างจริงจังเมื่อประมาณ </span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">30<span lang="TH"> ปีก่อน นอกจากอ่านหนังสือที่มีอยู่ในขณะนั้นแล้ว ผมยังได้มีโอกาสสัมภาษณ์บุคคลที่มีชีวิตร่วมสมัยทศวรรษ </span>2490<span lang="TH"> ที่ยังมีชีวิตอยู่ในขณะนั้นหลายคน รวมทั้งคนที่ได้ชื่อว่าเป็น "ลูกศิษย์ปรีดี" เช่น คุณสงวน ตุลารักษ์</span>, <span lang="TH">คุณจรูญ สืบแสง และคุณชิต เวชประสิทธิ์ (คุณชิต เป็นหนึ่งในคณะทนายจำเลย นอกจากนี้ ก่อนรัฐประหาร </span>16<span lang="TH"> กันยายน </span>2500<span lang="TH"> คุณชิตเป็น </span>1<span lang="TH"> ใน </span>2 "<span lang="TH">ลูกศิษย์อาจารย์" ที่ "นำสาร" จากจอมพล ป ไปให้ปรีดีที่เมืองจีน เสนอให้กลับมาร่วมมือกันต่อสู้กับพวกนิยมเจ้า โดยรื้อฟื้นคดีสวรรคตขึ้นใหม่ - ผมเล่าเรื่องนี้ไว้ในบทความเรื่อง "ปรีดี พนมยงค์</span>, <span lang="TH">จอมพล ป.</span>, <span lang="TH">กรณีสวรรคต และรัฐประหาร </span>2500" <span lang="TH">รวมอยู่ในหนังสือของผม <u>ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งสร้าง</u></span>, <span lang="TH">หน้า </span>31-35<span lang="TH"> และ "</span>50<span lang="TH"> ปีการประหารชีวิต </span>17<span lang="TH"> กุมภาพันธ์ </span>2498" <span lang="TH">ใน <u>ฟ้าเดียวกัน</u> ปีที่ 3 ฉบับที่ 2 เมษายน-มิถุนายน 2548 หรือฉบับออนไลน์ที่ </span><a onclick="return top.js.OpenExtLink(window,event,this)" href="http://somsakwork.blogspot.com/2006/06/blog-post.html" target="_blank">http://somsakwork.blogspot.com/2006/06/blog-post.html</a> ) <span lang="TH">ท่านผู้หญิงพูนสุข ผมก็เคยได้พบพูดคุยด้วยครั้งหนึ่ง (ด้วยความช่วยเหลือของคุณ"ป้า"ฉลบชลัยย์ พลางกูร) แต่เมื่อผมถามถึงกรณีสวรรคต ท่านผู้หญิง ไม่อธิบายอะไร นอกจากเสนอให้ผมไปอ่านงานของปรีดีเองที่เพิ่งตีพิมพ์ในช่วงนั้นภายใต้ชื่อ <u>คำตัดสินใหม่ กรณีสวรรคต</u> (ตัวงานนี้จริงๆเป็นคำฟ้อง ซึ่งปรีดีเป็นผู้ร่างเอง) อันที่จริง งานชิ้นนี้ ในความเห็นของผม ไม่ได้อธิบายกรณีสวรรคตในแง่เกิดอะไรขึ้นนัก แม้จะมีประเด็นทางข้อกฎหมายบางอย่างที่น่าสนใจ</span></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">ข้อมูลอย่างหนึ่งที่ผมได้จากการสัมภาษณ์หลายคนคือ ปรีดีเอง จะไม่ยอมพูดถึงกรณีสวรรคตโดยเด็ดขาด ไม่ว่ากับใคร (เรื่องนี้ ปราโมทย์ นาครทรรพ ซึ่งไม่ใช่ "ลูกศิษย์ปรีดี" เคยเล่าให้ผมฟังว่า ครั้งหนึ่งเขาเคยแวะไปเยี่ยมปรีดีที่ปารีส ระหว่างที่เดินเล่นคุยกันไป เขาเอ่ยปากถามปรีดีขึ้นมาถึงกรณีสวรรคต ปรากฏว่า ปรีดีหยุดพูดทันที และนิ่งเงียบไม่ยอมพูดอะไรทั้งสิ้น จนเขาต้องเปลี่ยนเรื่องคุยเอง) แต่อีกอย่างหนึ่งที่ผมได้รับการบอกเล่าเสมอ โดยเฉพาะจาก "ลูกศิษย์อาจารย์" คือ "อาจารย์ปรีดี เป็นผู้ปกป้องราชบัลลังก์ และยอมเสียสละตัวเองอย่างสูง" นัยยะของข้อความที่มีลักษณะเชิง "รหัส" (</span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">coded message) <span lang="TH">แบบนี้คือ <u>ปรีดีรู้ความจริงเกี่ยวกับกรณีสวรรคต แต่ไม่ยอมเปิดเผยออกไป เพื่อปกป้องสถาบันกษัตริย์ ทั้งๆที่ตัวเองต้องได้รับผลร้ายจากการไม่พูดนี้</u> แต่เมื่อผมพยายามซักให้ผู้เล่าขยายความว่า การไม่พูดความจริง จะเป็นการปกป้องราชบัลลังก์อย่างไร ก็มักได้รับความเงียบหรือการปฏิเสธที่จะพูดต่อเป็นคำตอบ (อย่าลืมว่า นี่คือช่วงครึ่งแรกของทศวรรษ </span>2520<span lang="TH"> ซึ่งปรีดีเองยังมีชีวิตอยู่ และกรณีสวรรคตยังมีลักษณะ "ต้องห้าม" มากกว่าปัจจุบันนี้) หลายปีหลังจากนั้น ผมมองว่า การไม่ยอมพูดสิ่งที่เขารู้หรือคิดเกี่ยวกับกรณีสวรรตโดยแท้จริง เป็น "ความผิดพลาดทางประวัติศาสตร์" ครั้งที่สอง ของปรีดี (เกี่ยวกับ "ความผิดพลาดทางประวัติศาสตร์" ครั้งแรกของปรีดีในทัศนะของผม ดูบทความชื่อนี้ใน <u>ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งสร้าง</u>) แต่ก็เป็นสิ่งที่มีความน่าสนใจในตัวเองมากๆ ที่ใครสักคนในฐานะอย่างปรีดี จะคิดว่า "ยอมเสียสละ" หรือยอม "รับเคราะห์" ในเรื่องอย่างกรณีสวรรคตเสียเอง (อันที่จริง แน่นอนว่า ไม่เพียงปรีดี ที่ต้อง "รับเคราะห์" ในเรื่องนี้ ผู้ที่ "รับเคราะห์" มากที่สุด คือ คุณชิต</span>, <span lang="TH">คุณบุศย์ และ คุณเฉลียว </span>3<span lang="TH"> จำเลยที่ถูกประหารชีวิตไป - ผมได้รับการบอกเล่าในลักษณะเดียวกันว่า </span>3<span lang="TH"> ท่านนั้น ได้เสียสละอย่างสูงเพื่อสถาบันกษัตริย์เช่นกัน)</span></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">อะไรคือสิ่งที่ปรีดีไม่ยอมพูดเกี่ยวกับกรณีสวรรคต</span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">? <span lang="TH">ปรีดีไม่ใช่เป็น "พยานรู้เห็นในที่เกิดเหตุ" ก็จริง เพราะไม่ได้อยู่บริเวณพระที่นั่งบรมพิมาณ ในแง่นี้ เขาย่อมไม่สามารถ "เห็น" ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในที่นั้น (ไม่เหมือนคุณชิต และคุณบุศย์ - คุณเฉลียวเองก็ไม่เกี่ยวข้องกับที่เกิดเหตุเช่นกัน อันที่จริง เรียกว่าไม่เกี่ยวข้องกับกรณีสวรรคตเลย แต่ถูกลากเข้าไปเป็นจำเลย เพื่อเป็นข้ออ้างเชื่อมโยงปรักปรำปรีดีเท่านั้น) แต่กรณีสวรรคตมีผลกระทบต่อชีวิตของปรีดีโดยตรงมหาศาลเพียงใด คงไม่ต้องอธิบาย ยังไม่ต้องพูดถึงผลกระทบมหาศาลต่อประวัติศาสตร์ของประเทศไทยที่ปรีดีมีบทบาทสำคัญอยู่ด้วย ดังนั้น อย่างไรเสีย ปรีดีจะต้องคิดและพยายามหาคำอธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแน่นอน โดยเฉพาะหลังจากเขาถูกรัฐประหารหมดอำนาจไปโดยข้ออ้างกรณีสวรรคตด้วย แทบไม่ต้องสงสัยเลยว่า ปรีดีจะต้องมีข้อสรุป หรืออย่างน้อยที่สุดคือ ทฤษฎีหรือสมมุติฐานเกี่ยวกับกรณีสวรรตแน่ (และไม่ใช่เพียงแค่สรุปว่า "อธิบายไม่ได้" - ถ้าเราพิจารณาถึงความสำคัญของกรณีนี้ต่อตัวเขาเอง) อันทีจริง หลังจากผมได้ศึกษากรณีสวรรตมาหลายปี ผมพบว่า การอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นในกรณีนั้น หาใช่เรื่อง "ลึกลับซับซ้อน" อย่างมากมายแต่อย่างใด "ปริศนา" ที่แท้จริงของกรณีนี้ ไมใช่อยู่ที่การอธิบายไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อยู่ที่ว่าทำไมการอธิบายที่ไม่ได้ยากเย็นอะไรนัก จึงไม่ได้รับการนำเสนอแต่ต้น (ดูบทความชุด </span>“<span lang="TH">ปริศนากรณีสวรรคต</span>”<span lang="TH"> ตอนที่ 1 และ 2 ของผม ใน <u>ฟ้าเดียวกัน</u> ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 เมษายน-มิถุนายน 2551 หรือ ฉบับออนไลน์ที่ </span><a onclick="return top.js.OpenExtLink(window,event,this)" href="http://somsakwork.blogspot.com/2007/11/blog-post.html" target="_blank">http://somsakwork.blogspot.com/<span lang="TH">2007/11/</span>blog-post.html</a><span lang="TH"> ซึ่งยิ่งทำให้ผมมั่นใจเด็ดขาดว่า ปรีดีเองจะต้องสามารถอธิบายได้หรือมีคำอธิบายกรณีนี้แน่นอน</span></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">แต่เรื่องนี้ </span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">–<span lang="TH"> ที่ว่าปรีดีต้องมีทฤษฎี/คำอธิบายเกี่ยวกับกรณีสวรรคต </span>–<span lang="TH"> ผมไม่สามารถพิสูจน์ยืนยันได้เป็นเวลานาน และโดยเฉพาะไม่สามารถยืนยันได้ว่าทฤษฎีหรือคำอธิบายดังกล่าว(ถ้ามี) จะออกมาในรูปใด</span></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">. . . . . . . จนกระทั่งเมื่อเร็วๆนี้</span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">ได้มีผู้อ่านบางท่านได้มอบเอกสารสำคัญชุดหนี่งให้ผมเพราะเห็นว่าผมสนใจกรณีสวรรคต เอกสารดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ ผู้ซึ่งปรีดีไว้วางใจให้เป็นนายกรัฐมนตรีต่อจากเขา (พูดด้วยภาษาสมัยนี้คือ เป็น นายกฯ "นอมินี" ของปรีดีนั่นเอง) <u>ได้เคยระบุอย่างชัดเจนว่า หลักฐานที่ได้จากการสอบสวนของเจ้าหน้าที่ ในสมัยที่เขาเป็นรัฐบาล บ่งบอกว่าใครคือผู้ต้องสงสัยแท้จริงในกรณีสวรรคต</u> (แน่นอน ไม่ใช่ 3 ท่านที่ตกเป็นจำเลยหลังรัฐประหาร) ที่สำคัญ การระบุของหลวงธำรงเช่นนี้ ไม่ใช่เป็นเรืองที่มาทำหลังเหตุการณ์นับสิบปี แต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงนั้นเอง คือหลังรัฐประหารเพียงไม่กี่เดือน (หรือหลังกรณีสวรรคตไม่ถึง </span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">2<span lang="TH"> ปี)</span></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">พูดง่ายๆคือ <u>ตั้งแต่ไม่นานหลังการสวรรคต และก่อนที่จะเกิดรัฐประหาร 8 พฤศจิกายน 2490 หลวงธำรง </u></span><u><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">–<span lang="TH"> และแทบไม่ต้องสงสัยว่าตัวปรีดีเอง </span>–<span lang="TH"> มีข้อสรุปอยู่แล้วว่าใครคือผู้ต้องสงสัยแท้จริง</span></span></u><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> .....</span><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><u><span lang="TH" style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">หมายเหตุ</span></u><u><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma">:</span></u><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> <span lang="TH">นี่เป็น "พรีวิว" </span>pre-view <span lang="TH">หรือ "หนังตัวอย่าง" โปรดคอยติดตามบทความฉบับเต็ม เร็วๆนี้ <span> </span>(นี่ไม่ใช่ </span>“<span lang="TH">ตอนที่ 3</span>”<span lang="TH"> ของบทความชุด </span>“<span lang="TH">ปริศนากรณีสวรรคต</span>”<span lang="TH"> เพราะ</span>”<span lang="TH">ข้อมูลใหม่</span>” <span lang="TH">ที่ผมได้รับนี้ ได้รับหลังจากผมได้ทำบทความชุด </span>“<span lang="TH">ปริศนา</span>”<span lang="TH"> ไปแล้ว และมีความน่าสนใจในตัวเอง ผมจึงแยกเขียนออกเป็นบทความต่างหาก)</span></span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p>
<p style="MARGIN: 0in 0in 0pt"><span style="FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Tahoma"> </span></p></div>